سلام

اولین باغی که یاد تمام پابدانایی ها می افتد باغ عباس آباد است.

باغی که در کنار چشمه یک درخت توت سفید داشت که برای هر کس  پر از خاطره است .

باغ دل زرد که بعد از باغ عباس آباد قرار داشت صاحبان باغ در فصل تابستان در خود باغ زندگی می کردند.

باغ معدن که یاد هیچ کارگری نمی رود چون هر شیفتی که به سر کار میرفتند این باغ روحیه شان را بالا می برد.

خلاصه .....

از هر طرفی که از پابدانا خارج می شدیم یه باغ یا یک فضای سبز زیبا در راه وجود داشت.

در خود پابدانا هم هر کس در حیاط خودش باغچه ایی داشت که در ختان و گل هایی در آن یافت می شد و هر پابدانایی در حیاط خود مانند باغی کو چک داشت.

در بیشتر این حیاط ها در خت سیب انار زرد آلو (قیصی)انگور بود . همه خوب یادشون هست که در فصل تابستان کمتر کسی برای میوه پول می داد.

در آخر یه عکس از یه سطل قیصی می زارم که یاد اون موقع ها بیوفتیم.

با تشکر

نظرات شما عزیزان:

محمدرضا عباسی

ساعت9:57---9 ارديبهشت 1391

- [ایمیل]

آخ آخ یادش به خیر.باور کن اشک تو چشام جمع شد.چه روزائی بود.عباس آباد،باغ معدن ....چه روزائی بود.20سال از اون روزا می گذره.
من سال 71 از پابدانا خارج شدم.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: